bu gün dükkana benim yaşlarda bi vatandaş girdi
- ben geldim
- buyurun ne istemiştiniz
-ben geldim bundan 4 ay önce yolda kalmıstım, burda esnaf bana para toplayıp vermişti, ben çalıştım, ülkeme çocuklarıma dönücem (100 tl uzatıp) sen nekadar verdiysen al.
-olmaz almam sana verdiğim parayla çocuklarına hediye alırsın, ülken neresi nereye döneceksin.
- uygur türküyüm ben geri dönücem üç ay çalıştım 6 bin lira kazandım çocuklarıma dönücem
- karnın açmı yemek ikram edeyim
- aç değilim davet geri çevirmek ayıp çorba içerim parasınıda veririm
- ikramın parası olmaz,
(biraz muhabbet ettik, istoçta çalışmış üç ay 6 bın tl bırıktırmıs onlara fazlasıyla yetıyormus, uc ay yememıs ıcmemıs calısmıs bırıktırmıs, bıde bızden aldıgı para aklında kalmıs, harbı gozlerım yasardı, ben o parayı dılenmedım borc aldım dedi laf arasında, ama gözlerindede bi ışık belliki evını cocuklarını ailesini özlemiş))
- uygurlar zor durumda, ben çalıştım her köyden biri seçip çalışmaya gider, sonrada un alırız o parayla, (bu arada çok guzel dileklerde bulunuyor) biz cok zor durumlara dustuk, oğuz kağanın torunlarıyız bizde türküz, ama bize hiç yardım etmediler, biz bişey istemedik çalışmak istedik bizi istemediler sokmadılar,
- yine gelirsen bana uğra çay içelim
- gelmem belki başkası gelir bi kaç sene sonra sana uğrarım.
kaçlira verdiğimi hatırlamıyorum bıle, ama duygulandım gözlerim yaşardı, böyle insanlar bu dunyayı ayakta tutuyor....
okadar ınsana yardımda bulundum verdım ısteyemedım yada istemedim, sonra bu adam çıkıp geldi insanlara karşı yitirdiğim umudum az da olsa yeşerdi .....
- ben geldim
- buyurun ne istemiştiniz
-ben geldim bundan 4 ay önce yolda kalmıstım, burda esnaf bana para toplayıp vermişti, ben çalıştım, ülkeme çocuklarıma dönücem (100 tl uzatıp) sen nekadar verdiysen al.
-olmaz almam sana verdiğim parayla çocuklarına hediye alırsın, ülken neresi nereye döneceksin.
- uygur türküyüm ben geri dönücem üç ay çalıştım 6 bin lira kazandım çocuklarıma dönücem
- karnın açmı yemek ikram edeyim
- aç değilim davet geri çevirmek ayıp çorba içerim parasınıda veririm
- ikramın parası olmaz,
(biraz muhabbet ettik, istoçta çalışmış üç ay 6 bın tl bırıktırmıs onlara fazlasıyla yetıyormus, uc ay yememıs ıcmemıs calısmıs bırıktırmıs, bıde bızden aldıgı para aklında kalmıs, harbı gozlerım yasardı, ben o parayı dılenmedım borc aldım dedi laf arasında, ama gözlerindede bi ışık belliki evını cocuklarını ailesini özlemiş))
- uygurlar zor durumda, ben çalıştım her köyden biri seçip çalışmaya gider, sonrada un alırız o parayla, (bu arada çok guzel dileklerde bulunuyor) biz cok zor durumlara dustuk, oğuz kağanın torunlarıyız bizde türküz, ama bize hiç yardım etmediler, biz bişey istemedik çalışmak istedik bizi istemediler sokmadılar,
- yine gelirsen bana uğra çay içelim
- gelmem belki başkası gelir bi kaç sene sonra sana uğrarım.
kaçlira verdiğimi hatırlamıyorum bıle, ama duygulandım gözlerim yaşardı, böyle insanlar bu dunyayı ayakta tutuyor....
okadar ınsana yardımda bulundum verdım ısteyemedım yada istemedim, sonra bu adam çıkıp geldi insanlara karşı yitirdiğim umudum az da olsa yeşerdi .....